może tu
    • 27 PAŹ 21
    Wspomnienie o Profesorze Kazimierzu Sawickim

    Wspomnienie o Profesorze Kazimierzu Sawickim

    „Wydaje mi się, że cechami współczesnego naukowca są: twórcze zaangażowanie w działalność naukową i dydaktyczną, kształcenie kadr zamierzających uzyskać stopnie naukowe. Ważną cechą jest znajomość metod analizy i oceny procesów gospodarczych oraz umiejętność ich stosowania w swoich badaniach. Naukowiec jest osobą bezstronną i uczciwą”- prof. dr hab. Kazimierz Sawicki.

     

    Pan Profesor Kazimierz Sawicki urodził się 5 marca 1926 roku w Toruniu. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Toruniu przeniósł się do Szczecina, aby rozpocząć studia w szczecińskim oddziale Akademii Handlowej w Poznaniu. Istotnym atutem pierwszej na Pomorzu Zachodnim wyższej uczelni ekonomicznej była możliwość łączenia pełnoetatowej pracy zawodowej ze studiami w trybie dziennym. Z szansy tej skorzystał Pan Profesor, który sam siebie nazywał pracusiem. Studiując, jednocześnie pracował w charakterze księgowego i księgowego bilansisty w prywatnych spółkach – w spółce z o.o. „Kryształ” oraz Odlewni Żeliwa i Metali Kolorowych Przedsiębiorstwa Przemysłu Terenowego w Szczecinie. Zdobyte doświadczenie zawodowe wpłynęło na karierę naukową Pana Profesora, a w rezultacie na historię szczecińskiego ośrodka nauki rachunkowości i rozwój rachunkowości w Polsce.

     

     

    Po zakończeniu studiów I stopnia, 1. grudnia 1950 roku Kazimierz Sawicki został zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Rachunkowości Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Szczecinie. Ze względu na brak uprawnień rodzimej Alma Mater Pan Profesor zdobywał kolejne stopnie zawodowe i stopnie naukowe poza jej murami. W 1952 roku uzyskał magisterium w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Łodzi. W 1962 roku na podstawie rozprawy doktorskiej „Węzłowe problemy rachunku kosztów w przedsiębiorstwach transportu samochodowego” Rada Wydziału Ekonomiki Przedsiębiorstwa Wyższej Szkoły Ekonomicznej we Wrocławiu nadała Kazimierzowi Sawickiemu stopień naukowy doktora nauk ekonomicznych. Po pięciu latach, w 1967 roku, uzyskał stopień naukowy docenta nauk ekonomicznych w zakresie rachunkowości na podstawie rozprawy habilitacyjnej „Problemy obliczania kosztów jednostkowych przewozów samochodowych”. Stopień ten został nadany przez Radę Wydziału Finansów i Statystyki Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa) w Warszawie. Rozprawa ta w 1968 roku została wyróżniona nagrodą I stopnia przez Radę Naukową Stowarzyszenia Księgowych w Polsce. W 1976 roku Rada Państwa nadała Kazimierzowi Sawickiemu tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 roku – tytuł profesora zwyczajnego nauk ekonomicznych.

     

    Pan Profesor Kazimierz Sawicki był nie tylko wybitnym naukowcem i dydaktykiem, ale również sprawnym organizatorem. Z zaangażowaniem wielokrotnie piastował ważne stanowiska w Uczelni. Przez ponad 26 lat kierował najpierw Zakładem, a potem Katedrą Rachunkowości. Przez dwie kadencje pełnił także funkcję prodziekana Wydziału Inżynieryjno-Ekonomicznego Transportu Politechniki Szczecińskiej. Profesor był też aktywnym członkiem kilku organizacji ekonomicznych. Na szczególną uwagę zasługuje Jego wkład w rozwój Stowarzyszenia Księgowych w Polsce, którego członkiem był od 1957 roku. Warto podkreślić szczególny związek Pana Profesora ze szczecińskim oddziałem tej organizacji, którego przez wiele lat był prezesem. Za zasługi w 1999 roku Pan Profesor został zaliczony do elitarnego grona 50 członków honorowych Stowarzyszenia Księgowych w Polsce. W 2015 roku został uhonorowany najwyższym odznaczeniem przyznawanym przez Stowarzyszenie – złotą odznaką z diamentem. Pan Profesor przez szereg lat aktywnie uczestniczył również w pracach Krajowej Izby Biegłych Rewidentów (KIBR), tworząc normy wykonywania zawodu i etyki zawodowej biegłego rewidenta, a także przewodnicząc Komisji Rewizyjnej KIBR. Jednocześnie jako biegły rewident przeprowadzał badania sprawozdań finansowych różnych jednostek gospodarczych. Był też członkiem Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego oraz Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego. Za osiągnięcia w działalności naukowo-badawczej, dydaktycznej i kształcenia kadry naukowej Profesor Kazimierz Sawicki otrzymał w latach 1969–1980 sześć nagród ministerialnych stopnia I, II i III. Został odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1977), Złotym (1973) i Srebrnym Krzyżem Zasługi (1971), Srebrną i Złotą Odznaką „Zasłużony w Rozwoju Stowarzyszenia Księgowych w Polsce” (1966, 1968).

     

    Profesor zadziwiał swoich współpracowników niespożytą energią i niezwykłą aktywnością w pracy naukowej i dydaktycznej. Publikowany dorobek Profesora obejmuje dziesiątki monografii, prac zbiorowych, podręczników akademickich, artykułów w czasopismach fachowych oraz w materiałach konferencyjnych. Blisko siedemdziesięcioletni okres pracy naukowej zaowocował imponującą liczbą publikacji, trudną do dokładnego określenia, którą można ostrożnie oszacować na ponad 500 pozycji.

    Profesor swoją wiedzą chętnie dzielił się z innymi osobami. Był promotorem 13 rozpraw doktorskich, recenzował 9 wniosków o nadanie tytułu profesora, 25 rozpraw habilitacyjnych i przeszło 70 prac doktorskich z prawie wszystkich ośrodków akademickich w Polsce.

     

    Pan Profesor brał czynny udział w konferencjach organizowanych przez szczecińską Katedrę  Rachunkowości, przy czym do 90. roku życia był też uczestnikiem konferencji naukowych organizowanych przez inne ośrodki akademickie w Polsce i za granicą. Udział Pana Profesora w konferencjach nie ograniczał się do pełnienia funkcji honorowych. Zasadą było opracowanie i wygłoszenie referatu przez Pana Profesora oraz aktywny udział w „zajęciach warsztatowych” (pozasesyjnych) – zamiłowanie do tańca i niespożyta energia były powszechnie znane.

    Kierując Katedrą Rachunkowości Uniwersytetu Szczecińskiego, Pan Profesor utrzymywał ożywione kontakty z uczelniami zagranicznymi. Starał się przy tym włączać do współpracy młodszych pracowników naukowych. Wieloletnia współpraca z Wyższą Szkołą Transportu w Dreźnie zaowocowała wspólnymi projektami badawczymi, organizacją konferencji, których rezultatem były publikacje w Zeszytach Naukowych naszej uczelni i uczelni zagranicznej. Ponadto warto podkreślić współpracę z uczelniami w Wismarze i w Rostocku, gdzie Profesor kilkakrotnie prowadził wykłady. Poza Niemcami Profesor wykładał też w Szkocji, Austrii, Holandii, Bułgarii i na Węgrzech.

     

    Prof. Kazimierz Sawicki jest symbolem Szkoły Rachunkowości Uniwersytetu Szczecińskiego, z którą jest związany niemal od samego początku. Swoją sumienną pracą i zaangażowaniem przyczyniał się do jej rozwoju. Można przyjąć, że obok prof. Eufemiusza Terebuchy, Kazimierz Sawicki był twórcą szczecińskiego ośrodka nauki rachunkowości. Postawa Prana Profesora była i  jest dla pracowników Katedry Rachunkowości przykładem, że nauka jest pięknym obowiązkiem, który należy spełniać przez całe życie. Dla Pana Profesora była ona źródłem energii, z której czerpał też radość i optymizm. Profesor Kazimierz Sawicki jest legendą polskiej rachunkowości. Dla współpracowników stanowił i stanowi wzór uczonego i człowieka, który mimo imponujących osiągnięć był skromny, otwarty i życzliwy. Jego życiorys jest przykładem realizacji rzymskiej maksymy, że człowiek pracowity nigdy się nie nudzi, ponieważ zawsze ma coś do zrobienia. Jednocześnie Pan Profesor potrafił znaleźć równowagę między pracą i wypoczynkiem, pasjonując się turystyką, tańcem towarzyskim, grą w szachy i brydża.

    Zaprezentowany w dużym skrócie dorobek naukowy, dydaktyczny i organizacyjny Pana Profesora jest znaczący. Osiągnął rzadko spotykane rezultaty jako uczony, dydaktyk i praktyk. Wyrazem uznania dla Jego zasług i wkładu w rozwój nauki i praktyki rachunkowości było w 2006 roku nadanie Panu Profesorowi przez Senat Uniwersytetu Szczecińskiego godności doktora honoris causa.

     

Accessibility Toolbar